Dönülmez Akşamın Ufkundayız

Dönülmez Akşamın Ufkundayız

dönülmez akşamın ufkundayız, vakit çok geç

bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç

cihana bir daha gelmek hayal edilse bile

avunmak istemeyiz, böyle bir teselli ile

geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan

ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan

geçince başlayacak, bitmeyen sükûnlu gece

guruba karşı bu son bahçelerde keyfince

ya aşk icinde harab ol ye şevk icinde gönül

ya lale açmalıdır göğsümüzde yahut gül

ah dönülmez akşamın ufkundayız vakit çok geç

"ölmek değildir ömrümüzün en feci işi

müşkül budur ki ölmeden çok evvel ölür kişi"

"yürü..hür maviliğin bittiği son hadde kadar! 

insan alemde hayal ettiği müdetçe yaşar"

"sana dün bir tepeden baktım aziz istanbul

görmediğim gezmediğim,sevmediğim hiç bir yer

ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul

sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer"

kimbilir belki dönülmez akşamın ufkundayım(dır)..

1919 yılında darülfünun i osmani (bugünkü istanbul üniversitesi) edebiyat fakültesi'ne giren ahmet hamdi tanpınar'ın edebiyat öğretmeni.