deryaya açılan derme çatma bir barakada dertleşen iki insan
bir denizciydi derhal uyanmak isteyen bu derin uykudan
kanayan yaralarımızdan kan kanseri olmuş kan kardeşi
kaldıramıyordu bu vücut artık kalıplaşmış kalleşlikleri
bu yalan dünyada yalnız bir insanın yalın biriyle yakınlaşmasıydı
yalvarıyordum yanıtları vermen için bu yanılgılarımın yankısıydı
yoksa yaşam yaşarmak mıydı yaşatmak mıydı yaşlanmak mıydı
yatakhanede yatalak bir yaşlının yas tutması mıydı acı olan
yoksa onursuz bir oğul muydu onu oracıkta bırakan
kangren olmuş yaralarımız bizi daha fazla kanser etmeden,
terketmek lazım hayatı o bizi terketmeden
biz çekmeliyiz resti vakit geçmeden...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder